Özgürlüğü Ölümde Arayan Kadın
ÖZGÜRLÜĞÜ ÖLÜMDE ARAYAN KADIN
Ey Fırat! Coşkun nehir, deli nehir Ne güzel akıyorsun Zerresi yok korkunun yüreğinde Özgürlük çiçekleri açıyor bahçelerinde Biri ana üçü çocuk dört can Özgürlüğü aradılar Derinliklerinde. Ölüme gidenin adı Fatma Mahsun bir gülümseme dudaklarında Mutluluğu buluyordu bir dilim ekmek ve bir tas çorbada. Yok olmuşluğu gizlenmiş Nasırlı ellerinin çatlaklarında. Töre; Bileklere vurulan zincir Ve bir yaşamdır töre Yüce bir onur, yüce bir gurur Ölümün de önünde töre Kaçmak kahpeliktir Kurtuluş yazmaz töre de. O ölümü seçti Demişti son sözünde Aramasın kimse Hürriyeti ölümde Kadınlarımız Anamız, bacımız, Umudumuz aşkımız Bir lokma ekmek için Olmasın tutsaklarımız |