AY IŞIĞINDA GİZLİYDİ HASRETİNbu gece de gizliydi hasretin ay ışığında , ve yine vurdu yüzüme penceremden büyük bir ısrarla ; yine gözlerimden öptün usulca kimselere duyurmadan. yine yükseldi yürekte yangınım, ve canım durup duruken bir şiir yazmak istedi hep başucumdan duran yorgun kalemimin gönlünü edebilirsem. bende de var bu zararda pay, bu los ışıkta dönüp durduğum yer sanki dikeninle çevrili bir alandı ya . delirdim mi nedir böyle ! seni ona sordum buna sordum da, affetmek adına anıların adil şahitliği nasılda gelmedi aklıma ! evet ,evet , öyle bir şiir yazmalıyım ki , alevim göklere savrula savrula hasretin zehirli kadehlerini sanki devirircesine ard arda. bırakırım cümlelerin ucunu isterlerse , güle oyanaya varsınlar sabaha.. isterlerse de ağıtlar yaksınlar tutmadan taraf onlardan beklediğim sadakatle. senden yana benden yana ; izin yine sonsuz onlara isterlerse de, uykuya daldığımda dönüşsünler yine kabusuma. Nuran KARACA20:44 31.07.2015 |