insanlık mahkemesi
karanlığa teslim olmam
asla satmam kör şeytana nefsimi ruhumu emanet aldım çiğnetmem bozguncuya cesedimi çıkardım üzerimden kiracı olan bedenimi toprak denen servete karıştırdım her şeyimi hey rüzgar ,hey deniz , sen yine dalganı geç tuzlu suyun tadı var şu ağlattığın gözlerimde rüzgarınla savrulan saçlarım solmuş beyaz aleminde kimi üzgün ,kimi neşeli , hayat kısa ,buda geçer zamanın evresinde keyfini sürenlerde var elbet gömülmüş insanlar içkili mahsenin de kimi vurgun peşinde ,kimi zıpkın yemiş kalpler ağır yaralı .zekaret ölüm döşeğinde sanki hiç bir doktor eli değmemiş bedenler morg ta hızla çürümekte ve istikballeri meşrutiyetde ebediyete doğru sessiz sessiz yürümekte ey beni ,sarhoş eden , sahte dünya meyhanesi günahlarla yoğrulmuş , tat almamış şu dilin nefs hanesi bu düzenin kalmamış Rakıdaki, anasonun nerede saflık tanesi hani nerede adalet ,hani nerede dünya insanlık mahkemesi yazar c.ceylan yılmaz |