GÜLE GÜLE EVLATLARIM
GÜLE GÜLE EVLATLARIM
Güle güle gidin can evlatlarım Sizinle şenlendi yuvam benim Biraz olsun dinmişti göz yaşlarım Az sonra yine ağlamaya başlarım Alın yazımızda ayrılık yazılmış Mezarım gurbet ellerde kazılmış Düzenim kalmamış hep bozulmuş Yuvasız hayatım toz duman olmuş Güle güle gidin can evlatlarım Acı dertlerle dolmuş her yanım Sizde emanet kalsın fermanım Kalmadı dizlerimde dermanım Güle güle gidin can evlatlarım Bu nasıl bir yaşamak bilemem Siz gideli hep ağlarım gülemem Şaşırdım ne yapacağım bilemem Siz varken neşe taştı evimden Gitsenizde ayrılmayalım gönülden Belki bir gün size gelirim bu elden Güle güle gidin canım evlatlarım ABDULLAH ALTUNTAŞ (yalnız şair) |