Benim ilk göz ağrım ilk baharım mutluluğumdun
Hastalandığında başucunda sabahladığımdın
Şimdi benden nefret ediyor konuşmuyorsun
Ben seni bu günler içinmi yetiştirdim evlat

Sen kendin için yaşa arkanda kalanları düşünme
Sarıl seni dolduruşa getiren yuva yıkan alçaklara
Rabbim mükafat veriyor atayı hıçkırığa boğanlara
Varsın ben üzüleyim ağlayayım,sen mutlu ol evlat

Ben düştüm kaldıranım olmadı,herkes tekme vurdu
Sen düşme mutlu ol,ben senin yerinede düşerim
Benim kaderimmiş çekmek cefa,sen hep sür sefa
Anne baba neyine gerek,sen hayatını yaşa evlat

Ayağına kadar geldim,bahane uydurdun gelmedin
Senin için akıttığım göz yaşlarımı bikerecik silmedin
Bu kadarmı kötüyüm,görmeye tenezzül etmedin
Ben bağrıma taş basarım,sen mutlu yaşa evlat

Abdullah Altuntaş
(Yalnız Şair)