çıplak sabahlar
kızgın bir güneş
karanlık perdeler sabah kadar çıplak mayalanmış öfkeler. kum rengi gözler de parlar birbirine benzeyen acı ve sevinçler ayrı bir sancı her ses her nefes sallanır mum ışığında sessizce duvara düşer eski bir tüfeğin namlusundan diz boyu çizmelere doldurulmuş savaş na’rası ve hurdacıya satılan o eski acılar... can.. |