BENİM GÖZÜMLE GÖRSEYDİN
[
Gül dalında güzeldir sevmesini bilene Her rengi çağrıştırır aşkı sevgiyi Bülbül dile gelir aşk badesi içince Görseydi kıskanırdı aşka gönül verenler Solmasın dalında hoyrat ellere inat Tutunsun hayata gıpta etsin herkes İlk günkü güzelliğinle kal öylece Huşu içinde seyredip koklayayım seni Sen benim geç gelen baharım Yağan yağmurlarda ıslandığım Mutluluğu seninle paylaştığım Dert ortağım oldun hüzünlerimde Yokluğunu hiç hissettirmedin bana Geç buldum tez yitirmek istemem seni Yatıralım masaya olumsuz her şeyi Anlat bana aklından geçenleri Söze nasıl başlasam deme hadi Ağzı laf yapan biri değilim İki kelimeyi bir araya getiremem Anlatamam meramı mı En son söyleyeceğimi en başında derim Varsın bu da benim eksiğim olsun Senle başlayan cümleler kurarım Güneşi olmayan sabahlara dek Ama sonunu getiremem Düğümlenir kelimeler boğazımda Cümlemin başına tekrar dönerim Rüyalar sadece gecelerde görülmez Bazen kapanır gözlerin kendiliğinden Dalarsın çok uzaklara alırsın yol Seni bekleyen biri var bilirsin Gecem de gündüzüm de sensin Meğer bir hiçmişim sensizliğinde Karlı dağlar erir mi bir gecede Kardelenler güneşe merhaba der mi İnsanın duygularını anlatması Satırlara dökmesi ne kadar da zormuş Aynada ki yansımanla konuşmak gibi Aldatır bazen sözler yansıtmaz gerçeği Hayatta en büyük pişmanlığın nedir deseler Pişman olurum diye yaşayamadıklarım derim İçimde kaynağı belli olmayan bir nehir Bir de kalabalıklar içinde yalnızlığım vardır ... Refik 29 . 07 . 2015 İstanbul |
güzel bir şiirdi.
tebrikler,
saygılarımla..