Ş İ İ R / Ç O C U K



Kırılsın bileğinden haksızlığa iten el !
Bulutlar gözyaşını süzmesin şiir çocuk.
Değmesin tuvallere renkleri kirleten el
Hiç kimse çocukları üzmesin şiir çocuk.



Toz pembe hayalleri büyütürken adında
Neden korkulu düşler mutluluğun katında?
Dolaşırken ressamlar kelebek kanadında
Endişenin resmini çizmesin şiir çocuk.



Bir ben anlamıyorum nefreti güdenleri
Onları ağlatmaya yeter mi nedenleri?
Söyle kötü amcalar körpecik bedenleri
Sıralayıp kurşuna dizmesin şiir çocuk.



Bir anne yavrusunu kurttan sakınıyorken
Bülbüller feryat edip güller yakınıyorken
Gökyüzü en umarsız hali takınıyorken
Toprağa kızılca kan sızmasın şiir çocuk.



Ne keskin nişancıyım ne kimseye av oldum
Yaram derin dedikçe kızgın tuzla ovuldum.
Doğru söyledim diye dokuz köyden kovuldum
Babam bana bu defa kızmasın şiir çocuk!



Gri bir gölge olur, siyaha düşen aklar
Masumiyet indinde koca bir gülüş saklar
Esareti öngörüp yoldan çıkan ayaklar...
Özgürlük çiçeğini ezmesin şiir çocuk.



Hiç koynunda uyuyor varlığın getirisi
Canavardan da beter insanlığın sürüsü!
Kalmadıysa doğanın bir nebze hoşgörüsü
Kuzu koyundan ayrı gezmesin şiir çocuk.



İçinde yakmak için savaş denilen devi
Sönmesin ne olursun cehennemin alevi
O küçücük ellerin kumla yaptığı evi
Zulümle yürüyenler bozmasın şiir çocuk.



Ne akrep ilerlesin ne dönsün bu gezegen
Var mı şöyle barışa atılacak bir füzen ?
Adaletsiz dünyada değişmiyorsa düzen
Tüm Şairler tek satır yazmasın şiir çocuk!
Tüm Şairler tek satır yazmasın şiir çocuk!


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...

NOT: Bu şiir 01.07.2015 saat 03:15 de sekiz kıta olarak yazılmış ve 03.07.2015 saat 18:15 civarı kendisine ’’ şiir çocuk ’’ lakabı taktığım bir şairin ’’ griydi sevdaya şiirler’’ adlı serbest şiirini okuduktan sonra bir kıta daha ( 6.kıta ) eklenerek tamamlanmıştır...

Şimdi SUSALIM....Kocaman harflere küserek....

ŞİİR / ÇOCUK - 2


Mutluluk sokağından mısralar uzat bana
Bir kurşun sol yanımı deliyor şiir çocuk.
Evvelden taşıdığım duygular tezat bana
Neden fikrim aklımı çeliyor şiir çocuk?



Dünyada olanları seyrederken sükûtla
Gül uzatan ellere yaklaşan var barutla.
Umudumun üstüne çöken kara bulutla
Gökyüzü üzerime geliyor şiir çocuk.



Dört tarafta yılanı, çıyanı, sürüngeni
Bozuldu afakımda duran sabır üçgeni.
Bulaşmış insanlığa habis şeytanın geni
Vicdanlar merhameti çalıyor şiir çocuk.



Kimse kısas almıyor cehennemdeki lavdan
Av aman dilese de Avcı bıkmıyor avdan.
Adem oğlu ne yazık barış adlı sınavdan
Bu sene de sınıfta kalıyor şiir çocuk.



Hayaller ülkesine kurduğum son panayır
Varlığımdan beslenip yanıyor cayır cayır.
Ne uyanık gezerim ne gördüğüm düş hayır
Ne nefretim uykuya dalıyor şiir çocuk.



Gursağında kalırken bir çocuğun hevesi
Kulağımda çınlıyor zebanilerin sesi.
Annesinin koynunda verirken son nefesi
Bilmem insanlar nasıl gülüyor şiir çocuk.



Günlerce nöbet tutup bekliyorken başında
Keneler kan kemirir yoksulluk savaşında.
Boyun bükmüş halinin resmi mezar taşında
Neden hala bebekler ölüyor şiir çocuk?



Semaya avuç açsam isyanımla bir anlık
Güneşe izin vermez bu zifiri karanlık
Gözlerimi süzerek baktığım yön viranlık
Büyüttüğüm çiçekler soluyor şiir çocuk.



Her gece şakağımdan süzülürken kanlı ter
Yaşamak mı, ölmek mi hangisi daha beter?
Bu zulüm bitsin artık yeter diyorum yeter!
İbriğime gözyaşım doluyor şiir çocuk.
Büyüttüğüm çiçekler soluyor şiir çocuk.


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
17 TEMMUZ 2015.../ 22:45 /İSTANBUL