KALDI NEYLEYİM !
İnce bir sızıydı içime çöken,
Bir hain kapımı çaldı Neyleyim! Kahbe bir kurşundu belimi büken, Kartallar dağlarda kaldı Neyleyim! Canıma tak etti karışık işler Uğursuzun biri kalbimi şişler Kardeş Kavgası’nda söküldü dişler, İçimize fitne saldı neyleyim! Sanki kör dediler iniyor perde Çekilen acılar düşürür derde Yiğitlik kalmadı vallahi serde, Ruhumu şeytanlar aldı Neyleyim! Aklımdan çıkmıyor verilen sözler Demokrasi diyor;Utanmaz yüzler Perde gerisinde bekleyen gözler, Barış Çiçekleri soldu Neyleyim! Yıllar oldu tarih gerçeği yazar Tilkiler her yerde düzeni bozar Sokakta çapulcu millete kızar, Bütün boşluklarım doldu Neyleyim! Bu kutsal davada bayraklar inmez Güzelim Ülke’mde göz yaşı dinmez Türkün Dünyası’nda ocaklar sönmez, DOĞANAY sevdaya daldı Neyleyim! Kemal DOĞANAY |