BUNDAN SONRA OLMAZSANDA OLUR YÂR.....
Koparılmış umutlarımda, nafile bir duasın şimdi yâr.....
Seni düşündükçe, Dudaklarımın ön safında bağdaş kuran, İlençli bir vebal oluyorsun Tüm yaşananların hürmetine Sana, birikmiş mağlubiyetlerime ve Sızılarımın yoksulluğuna sürüyorum yüzümü Alıngan saatlerin açlığında Aç kuşlara veriyorum huysuz hicranlarımı.... İncinen yüreğime akşamlar inerken Saklıyorum kendimden bile Utandığım sırlarımı Hayata dair, sağır zamanlardan sızan Çerçevesiz resimlere omuz silkiyorum Üşüyor gönlümün zula boşlukları Hercai yangınlarımın hüznü Sessiz bir nida gibi, tütüyor uzaklarda...... Sonra, Aşkı giydiriyorum ölüm oruçlarına Kervansız göçlere vuruyorum kendimi Bitkin mevzuların uslanmaz çöllerinde Acı bir veda oluyor, burnumun ucundaki sızı Dermanı tükenirken dizlerimin Devşirilmiş umutlar, zerrene muhtaç tükeniyor... Utangaç bekleyişlerimi bitiren Bir deli vuslat, söverek mevsimlere Düşlerimi demliyor bin bir umutla Bana kalan ise, çözülmeyen prangalar… Keşke, Çağırsaydın beni yâr Kırılmış bütün karanlıklara inat gelirdim Suskun ayrılıkların mor tütsülerini Sığ sulara, nafile sözlerle dökmezdim Geceye rehin düşler sapağında Her anım hasretten yanarken Türkü gözlerinin ayazı bile Söndüremedi içimin volkanlarını... Şimdi, Sevdayı hor gören hayallerim tevazu içinde Gönlümün asi uhdelerinin kahredici yalnızlığına Art niyetsiz yorgunluklarla koşuyorum Git-kalların gölgesine takılıyor Güvercin bakışlı sahipsizliğim Ve güneş görmemiş, kapısız düşlerimi avutuyor.... Bir zamanlar, Dilimde ezberdi adın Bundan sonra olmazsan da olur… peri feride ÖZBİLGE 22.07.2015 |