Eminim
İz bırakma,
Gecem ak, günüm kara. Ne güneş kamaştırabilir gözlerimi, Ne gecemin karanlığına sığınabilirsin. Bizi bıraksan Gecem akım, günüm karam. Karanlığımla bulurum kendimi. Günün o kalabalığından nefret ettiğim... Bitmedi hala gecen, Yararcasına, yırtarcasına acıtıyor canımı Tükürsem sesi yankılanır. O yüzden, Hala varlar suratına tüküremediklerim. Neden diye hiç soramıyorum. Net açık. Gönül bu. Ben nasılsam, Senin olmaman da olağan. Karışıyor ama bazen, Hiçler, hepler, her zamanlar, Gülüyorum. Birde imkansızlar var. O kadar kolay ki aslında, İki kelime söyleyeceğim. Bitecek. Emin... Değilim. |