Geceye sarılmışım
Uyumuşum sessizliğin içinde
Bir ara uyanıp baktım.
Küçüklü büyüklü, yıldızları gördüm gökyüzünde
Gece dediğin, işte böyle olmalı.
Sessiz, olmalı.
Gökyüzünde, bulutların yerinde yıldızlar olmalı.
Yer, gök uyumalı.
Şehirler kasabalar köyler, sabah olmadan sesizliğin tadını çıkarmalı.
Çıt, çıkmamalı.

Arada bir, uzaklarda köpekler havlamalı
Kediler, kuytulara kaçmalı.
Serin, olmalı.
Benim gibi uykusu tutmayanlar için, bol oksijen kokmalı
Yeşillikler kendi gölgesi içinde kaybolmalı.
Ve!
Mehtap olmalı.

Ben böyle geceleri severim.
Uykusuz gecelerimde gökyüzüne bakar, yıldızları seyrederim.
Bazen geçmişe ait anılarımı anarken ağlar
Bazen gülerim.
Bazen sıkıntımdan uykum kaçar, sabahın olmasını beklerim.
Yoldaş olur, gecelerin sessizliği bana
Keyfime, diyecek olmaz
Hele bir’ de serinse, o gece hava.


21 Temmuz 2015-07-21
Ahmet Yüksel Şanlı er