Son
SON
Her ilkin bir sonu vardır İyi veya kötü biten Aslında o son Yeni bir ilkin Umudun başlangıcıdır Ne ile karşılaşacağını bilmeden Açılır meçhule yelken yeniden İlk ile son arasında Ne çok yaşanmışlıklarımız kaldı Islanmış yastıklar Kurulmuş hayaller Çisil çisil yağmurlar yağmıştır saçlarımıza Yüzümüze gözümüze güneşler doğmuştur Anlatıverse yüreklerimizin dili olsa da keşke Özlemler çıra oldu yüreğimdeki yangına Rüzgârlarsa körük Alazın cayır cayır yakmıştı bedenimi Bulutları hayal edip yağmur bekledim Boşa yandığımı çok sonra anladım Çok yıllar geçmiş olsa da Varıyorsun er geç farkına Çalkalanıyor yüreğim yakamozlar gibi Yanarım sönerim Tekrar yanarım tekrar sönerim Anladım ki hayır yok artık bu aşkta Topladım pılımı pırtımı bana ait ne varsa Düştüm yollara Kaldı bir hayat hikâyesi arkamda Ben ki Seni hep kendime ait bilirdim Öyleymiş de şimdi şimdi anladım Her şeye rağmen bırakamadım arkamda Bana gitme kal kal demesen de Götürüyorum her şeylerle beraber Seni de Seni de 21.07.2015 Emin ÇELİMLİ |
gerçek bu iken;
böbürlenir birileri
bir kalemde sildim attım
öyleyse bu muhabbet ne demez kimse
bıkar veryansınları dinlemekten
hayar böyle bir şey işte
şiirler var olsun içindir her şey
tebrikler
tebrikler