** BU YÜREĞİ SÖKÜP ATMALIYIM.! **
Aslında,
Kör bir bıçak alarak elime Bu yüreği söküp atmalıyım yerinden. İçimde ki iyileşmeyen bu yara’ya, Ruhumdaki Hicran’a, Bir çare bulmalıyım... Öyle daralıyorum, Öylesine yanıyorki içim bazen. Kurşun yeseydim bu kadar yanmazdı belki canım. Keşke hiç karşılaşmasaydık, Bakırköy Tren İstasyonu’nda, Gözlerim oracıkta kör olsaydı da keşke Görmeseydim Yosun yeşili gözlerini. Kırılsaydı ellerim, Tutmasaydım ellerini. Ben Nevzat demeseydim, Adını hiç bilmeseydim.. Sonra da Yeşilyurt’da o Trenden inmeseydim. Ve...ayrılığın o gecesi, Keşke ben ölseydim de Yıllar yılı bu yokluğunun Acısına göğüs germeseydim. Yokluğun.. Dayanılır gibi değil artık. Sen o gün gittin, İşte ben o an bittim. Sen aslında gitmezdin, Beni terk etmezdin de.. Sana benim sevmelerim ağır geldi. Taşıyamadın.. Ve...gittin. Sen o gün gittin, Ben o an bittim.. Sanki bin yıldır içimde bu sevda, Ve.. sanki bin yıldır kanıyor içim. Şimdi.. Bir çare bulmalıyım İçimdeki bu yaraya Ruhumdaki Hicran’a Artık bir son vermeliyim. Ama nasıl..? En iyisi hiç yaşamamış gibi seni, Sil baştan unutmalıyım.. Ya da, Kör bir bıçak alarak elime Bu yüreği yerinden söküp atmalıyım.! ! A.Nevzat Uçar. 03/KASIM/2009. İstanbul.. - |
Yüreğine kalemine sağlık
__________________________________________________Selamlar