EY, ŞAİRLER...Güneş doğarken, sabah esintileri okşasın alnınızı, Eğilip öpsün. Ellerinizde açan bin bir çiçeğin kokusu yayılsın çevrenize... Gülümsesin dudaklarınız, yüzünüz, Sabahlara şen şarkılar dökülsün dilinizden... Bırakın, gönlünüzde çağlasın mısralar, Huzurla cıvıldaşsın çatınızdaki şen kuşlar... Hüznü koyun avucunuza, üfleyin var gücünüzle, Umutlar toplayın pencerenize uzanan dallardan... Sevmenin hazzıyla tatlansın şiirler, Aşkla seslenin gönül bahçelerine, Tutuşsun yüreğinizdeki ateş, Gülümseyin ki siz, Bin bir tomurcuk çiçeklensin yüreğinizde... Ey şairler... Dökülsün dilinizden bahar şarkıları, Nemlenmesin sevgi taşan gözleriniz, Kederleri atın ne olur, bir günlük olsun, Mutluluk dolsun duyarlı yürekleriniz... Yağmur dolu olsa da bulutlar, Gri olsa da gökyüzü, Göğe çevirin yüzünüzü bir kaç dakika, Kapatın bir an gözlerinizi. Düşen damlalar yıkasın kederlerinizi, Güneş yine doğacak biliyorum... Isınacak sızlayan tüm yürekler... Umutlar ışıldayacak yine mahzun gözlerde, Düşecek üstünüzde dalgalanan kara elem perdesi... Şen şarkılar sararken birden bahçeleri, Çocuklar gibi şen, Çiçekler gibi renkli, Baharlar gibi ılık, gülümsesin yüzler, Pencerenize sıcacık gün ışığı vururken... Hâlenur Kor |