DAHA DÜN GİBİÇadırda doğduğum ilk gün dün gibi. Hası gitti pası kaldı elimde. İlkokul günlerim daha gün gibi. Tadı gitti adı kaldı dilimde. Altı kilometre her gün yürürdüm. Bir gaz lambasıyla ödev dererdim. Büyük adam olmak, hayal ederdim. Hayallerin yâdı kaldı gülümde. Ortaokul, lise yıllarım nerde? Kelaynağa döndüm, saçlarım yerde. Uyanıklar buldu varmadım merde. Yaraların kodu kaldı belimde. Askere celp geldi, yirmiydi yaşım. Teskere alınca işsizdi başım. Yuvadan atılan garipti, eşim. O günler çok katı kaldı halımda. Devlete bir giriş kapısı buldum. İmtihan kazanıp koltuklu oldum. Yirmi beş yıl bitti emekli kuldum. Yarım asrın adı kaldı kelimde. Kim bilir var mıdır mutlu günlerim? Belki köşelerde sessiz inlerim. Adres değişince biter ünlerim. Eti gitti kası kaldı kolumda. Tek başıma evde çöktüm masaya. Bel büküldü, iki el bindim asaya. Dursunî devamlı düştü tasaya. Ası gitti yası kaldı gölümde. Dursun Yeşil - 2008 |