ÖZLEMİŞTİM
Çırpınıp durdum sensiz bir azabın içinde
Özlemiştim dilsizin dile hasreti kadar. Bir gün bitmek bilmeyen bir gazabın içinde Özlemiştim mızrabın tele hasreti kadar. Gizlemesem göreni ürpertirdi her halim Kaç gece kaç sabaha çıkmam sandım sağ salim Ne bana sevgin varmış ne de insafın zalim Özlemiştim seherin yele hasreti kadar. Günler asır gibiydi dakikalar yıl çekti Yokluğun gözlerime sanki kızgın mil çekti Bir serabın peşinde mecnun oldum çöl çekti Özlemiştim bülbülün güle hasreti kadar. Ne zaman ki sapladın tam kalbime okunu İlaç gibi aradım kadifemsi dokunu Bulamadım en narin çiçeklerde kokunu Özlemiştim arının bala hasreti kadar. Per perişan halimi görecek göz aradım Sığınacak bir liman yatacak diz aradım Sokak sokak dolaşıp senden bir iz aradım Özlemiştim gurbette sıla hasreti kadar. Uyanmak istemedim bu sevdanın düşünden Mücevher gözlerinden büyülü gülüşünden Gel desen koşmaz mıydım sanki senin peşinden Özlemiştim yolcunun yola hasreti kadar Hani acıtır tırnak sökülürken etinden Hani parçalanırsın bölünürken bütünden Hani yavru ağlar ya ayrı kalsa sütünden Özlemiştim kuşların dala hasreti kadar. Dağ gibi gönlüm vardı kar olmayı bilmedin Yokluğunda tükendim var olmayı bilmedin Ar geldi sana sevmek yar olmayı bilmedin. Özlemiştim yangının küle hasreti kadar. Hasan Hüseyin YILMAZ |
severek okudum.
güne gelişini ve kalemini kutluyorum can dostum
hayırlı bayramlar