BEN YANDIM SEN KAVRUL
Birazda sen ağla gözyaşlarımın ıslaklığında
Dökülsün damlalar kahrolası yalnızlığıma Ahımı alıp girdinya günahıma Ben yandım sensizliğe sende kavrul bensizliğe İhanetinin yükü kanlı hançer yarası Parçaladı geçti gönül kafesimi Mademki aldın canımı kestin nefesimi Ben yandım sensizliğe sende kavrul bensizliğe Oysa nede güzeldi düşlerimiz ümitlerimiz Mileti azmı birbirine düşürdü sevmelerimiz gülüşlerimiz Sanki dünya koptu mahşer doğdu yarıda kaldı sevinçlerimiz Ben yandım sensizliğe sende kavrul bensizliğe Nasılda sızlıyor kemilerim yanıyor içim çekiliyor iliklerim Sanki tanrılar ambargo koydu kabul değil dileklerim Vurdu yıktı beni birde senin kaleşliklerin Ben yandım sensizliğe sende kavrul bensizliğe Peri değildin huri olamazdan melekmiydin Gökte ay parçası yıldızın gözlerimiydin Ruhumu gasp ettin yüreğime değdin Ben yandım sensizliğe sende kavrul bensizliğe Seni yok edicem diyordunya yok oldum sensizliğe Ayhanı sürgün ettim müebetin kimsesizliğine Adadım kendimi benliğine nakş ettim seni şiirlerime Ben yandım sensizliğe sende kavrul bensizliğe Ayhan Aslan |
Yuregine ve kalemine saglik.
😀