AnamAk kağıt üstüne kara yazılar Anasız olur mu körpe kuzular Yürek yaralıdır ciğer sızılar Sen gittin gideli gülmedim anam Analar günüymüş her yıl anarlar Bende her saniye taze anılar Görenlerde beni mutlu sanırlar Akar can pınarı silmedim anam Sensiz hayat ne zor gördüm yoruldum Sabır yumağını tuttum sarıldım Pervaneler gibi döner dururum Ben ki ne haldeyim bilmedim anam Çiftci İsmail’im şaşkın avare Ana gibi yar yok kaldım biçare Hak seni çağırdı oldum divane Her gün rüyadasın gelmedin anam 11 07 2015 CUMARTESİ |
duygu yoğunluğu bir hayli yüksek müstesna bir şiirdi.
tebrikler ve saygılarımla...