YOKLUĞUNDA SENYoksun Bak üşüyor ellerim Görmüyor senden başkasını gözlerim İsyan eder gibiydi Giderken söylediğin sözlerin Ne zaman ayrılık vakti gelse İçim burkulur hüzünlenirim Nemlenir gözlerim çöker bulutlar Kalırım yalnızlığımla baş başa Yatağa mahkum bir hasta gibi Kapım her gıcırdayışında Sen gelecekmiş gibi bakarım Elinde bir bardak su Verecekmiş gibi Yokluğunun resmini çizdim Yüreğimi ısıttım zemheri ayazında Varlığınla Zifiri karanlığın alaca beyazında Çaresizce seyrettim rüzgarın gülüşünü Gecenin en koyu yerinde Ölümü kucakladım o çocuksu yüreğimde Yokluğunda seninle ... Refik 11 . 07 . 2015 İstanbul |
İçten arzu ile yazılmış gönül sesiniz daim olsun hocam saygılarımla