Kehanet
Bir gün daha yakıyorum şimdilerde
Düşüncelerimi daraltan , şimdi nerde ? Karanlığa inzivaya çekildim , misafirim ol Ruhumun her köşesini gez , sin bir yerde Bir film izlemek , izlemek seni. Düşlemek ölümü , susmak ,dinlemek seni. Belki hatırlamak seni , belki yanmak Kalbim , seninle fazlasıyla serin Bir masal huzur, kainatın eşiğinde Yok oluyorsun kehanetin beşiğinde Sensiz geçer diye günler Umudum yalnızca kıyametin gelişinde Bir sona varamamaktan ağrıyor başım Her metrekare ile aynı oranda artıyor acım Çaresizlik asırlık , tükenmek bilmiyor yasım Elbet rayına oturacak duygularım , Ama nasıl ? |