EBRUL-İ HECELER
Boz bulanık su gibi mevc mevc akmakta ömrüm.
Mana veremediğim haller içerisinde, Ümitsiz, naçar, darma dağınık hatıralar. Tüm burukluğuyla çehremde hicranı gördüm. Ebrul-i hecelerden yorgun düşen ses ördüm. Tıpkı uzun nağmeli hiç bitmeyecek şarkı. Şimdi tını yankılanan baygın dimağımda, Elemi merhem belleyip yüreğime sürdüm. Kalem ile dile gelen yaramı büyüttüm. Ve okuttum mekanı olmayan sayfalara. Gizli akan matem gözyaşlar ruzigarında, Harim-i kalb de deveranı hak bilip döndüm. Hey vicdanı sağır yüreği hilekar cürmüm Kefene sardığın töhmeti dirilteceğim. Bıraktığın azabı aforoz edeceğim. Hem bak zefir gibi gelen narını söndürdüm. Hamiyet Yalazan |
YÜREĞİNE SAĞLIK
SELAM VE DUA İLE