Şarkı
Rüzgar gibi esiyordu sesin
Odalarda, salonlarda Ve güzün çağırdıkça titreyen ellerinden akıyordu hasretim Şarkılarındaki sus payından anlıyordum seni Sesindeki heyecandan biliyordum Uzaktın, yabancı değildin Güzeldin, büyük değildin Civardaki tüm güneşler battığında Doğardın bütün yüzlerden arınmış Aynanın sırrına ermek için Sırf acılarımız, dertlerimiz katmerlensin diye Kağıttaki tüm notaları yakardın Küçük tebessümlerinde gizliydi tüm yangınların Harabe bir kentte buluşurdu ellerimiz Tüm yıkımlara, zulümlere, yokluğa karşı Yalnızca sevmeyi bilirdik Çiçek bahçesinde kaybettim kendimi Bulursan, bana adımla seslen |