YOLCUSUN İŞTE
Şu nefsin elinden zındana girdin
Sadece bir kere Allah demedin Rakıyla şarapla arkadaş oldun Şu garip dünyadan yolcusun işte Küfür ederdin yalan söylerdin Kendini beğenen bir adam idin Nefsin ile kok kola gezerdin Şu garip dünyadan yolcusun işte Ben pirim derdin ölmem ki derdin Bugün kabirdesin artık neylersin Yalın ayak yürümeyi bilmezdin Şu garip dünyadan yolcusun işte Kabrin kazıldı suyun kaynadı Annen baban eşin yavrun ağladı Kefenin biçildi tabutta bindin Şu garip dünyadan yolcusun işte Toprağın atıldı kabrin yapıldı Östündeki taşa ismin yazıldı Hani ölmem derdin topraksın artık Şu garip dünyadan yolcusun işte ÖMER FARUK PİRİCAN |