__ AĞLAMA __
Artık ağlayıp durma, gözünde yaş kalmadı
Talihini döndürmek, elde mi sanıyorsun Çöller mekanı oldu, Leyla bile bulmadı Ateşini söndürmek, yelde mi sanıyorsun. Farz etki bir kabustu, unut gitsin yad etme Yitirme umudunu, heder olup ta bitme At öfkeni dehlize, kin üstüne kin gütme İntikamı dindirmek, dilde mi sanıyorsun. Gönlünde kan gülleri, çiğdem olup yeşersin Tatmadığın arzular, aşk bahçende aşersin Düştüğün anda yere, feleğini şaşarsın Ümidini sindirmek, gülde mi sanıyorsun. Her sevgiye bahar ol, gururu unut gitsin üç günlük bu dünyada, çektiğin çile bitsin Kalbe akmayan bu aşk, yerin dibine batsın Cana kıyıp yandırmak, külde mi sanıyorsun. Hiç bu kadar çaresiz, çırpınanı görmedik Can evinden vurulmuş, yıkılanı sarmadık Kahrından ağlayana, hiç teselli vermedik Yalanlarla kandırmak, falda mı sanıyorsun. Kaldır başını bir bak, umduğun aşk semada Nur Cemal-i ararsan, güzelliği semada Arzu ab-ı hayatsa, sonsuz sevda semada Sevi can-a bandırmak, solda mı sanıyorsun Nefsi közde yundurmak, yelde mi sanıyorsun.. Cemal İNAN. |
Paylaşımınız için sağolunuz.
“AĞLAMA” isimli şiirinizi beğendim.
5 puan gönderiyorum.
Şiire öz duyarlılığınızı kutlarım.
..........: Kaynak: "EVRENDE YİTİK İZ" isimli şiir kitabı (Osman ÇAKMAK Matbaası 1999 – Adana) .... Sevdasıyla.... Saygı ve selamlar...