seni neden çok sevdim biliyor musun.?
beni hasetsiz, beni riyasız,
beni çıkarsız seviyordun.
benim sevgimi *taşıyamazsın* dedikçe,
inadına ve hiç umursamadan,
içtenliğinle boynuma sarılıp,
bana olan aşkını kanıtlarcasına,
doyumsuz bir iştahla öpüyordun.
o içten sevmenin,
taa yüreğinden geldiğini biliyordum.
*taşıyamazsın* düşüncemin,
ne kadar yersiz ve gereksiz olduğunu,
her fırsatta yüzüme vurup,
bunların birer bahane olduğunu söylüyordun.
bu asil. bu olgun,
bu gönülden davranışlarının,
beni ne kadar mesut,
beni ne kadar bahtiyar ettiğini,
hangi sözcüklerimle anlata bilirim ki cann..


seni neden çok sevdim biliyor musun.?
onca kaprislerime,
katlanılması güç ukalalıklarıma,
ve yakamdan düşmen için,
yaptığım onca edepsizliklere rağmen,
inadına inadına üstüme geldin.
daha da beteri.!
geçimsiz bir adam olduğumu,
defalarca söyledimse de,
hiç aldırış bile etmemen yok mu.!
katledilmesi vacip bu katı yüreğimi,
fetih etmene yetiyordu cann..


seni neden çok sevdim biliyor musun.?
öksürmeme bile tahammül edemezdin.
her aksırmamda,
yüreğinde kıyametler kopardı.
odana kapanır, günlerce çıkmazdın.
oysa.!
gözümden ırak olduğun o günler var ya.!
benim içimde kopan fırtınalardan,
kalbimdeki amansız sancılardan,
haberin olmasa da,
içten içe eritiyordun şu cılız bedenimi.
hele o.!
yokluğunun verdiği ıstırap yok mu.!
sana olan özlemimi, kat be kat artırıyordu cann.



Cemal İNAN
Yıl 1980