Öyle bir yerdeyim ki sevgilim kendimi ölüme teslim edecek kadar,
öyle duruma geldi ki bedenim isyan edecek kadar,
bu soğuk yağmurlu havada dışarı çıkıp bulutların isyanına eslik etmek istiyorum,
bulutların derdi başka, benim derdim başka,
ortak noktamız o herkesi ıslatıyor, ben ise gözlerimi.
Öyle bir yerdeyim ki hayati anlatacak, her şeyi haykıracak,
bir taraftan aşık olduğumu, bir taraftan isyan ettiğimi kaderime,
bazen düşünüyorum da aslında her şeyin yalan olduğunu,
insanların, gülün, sevmenin yalan olduğunu,
düşündüğümüz her şeyin aslında bir hayal olduğunu,
ve daha sonra hayalin gerçek veya yalan olduğunu beklediğimiz,
iste biz bu yalanlara eslik etmek için varız dünyada,
insanlar acımasız, nankör, ve soğuk olduğunu,
sevmenin çoğu insan tarafından alçaldığını, kullanıldığını,
güllerin gerçek sahiplerine verilmemesi ve solması,
iste biz bunlar için varız bunları görmek için,
nice acılar çektim bugüne kadar taraflı, tarafsız,
kaç geceler uykumda kıvrandım uyandım,
o tuhaf bir hırstı duymaktan korkardım,
ben hayati şiirlerim gibi sevdim,
ama hayat bana yalan söyledi, ( Şiirler yalan söylemez )
hani derler ya sevgilim benim sadık yarim kara topraktır,
iste bende öyle bir yerdeyim ki sevgilim sana oradan yazıyorum,
burada geçtiğim bir sınav var iyi, kotu,
burada verdiğim hesap var Allah için yaptıklarıma dahil,
ve bekliyorum gülüm sınavdan geçeceğimi değil, ardımdan gelecekleri,
işte böyle gülüm,
hayat denildiği gibi yalan ve öyle kalacak,
ve şu anda öyle bir yerdeyim ki,
neyin doğru, neyin yanlış,
neyin iyi, neyin kotu,
neyi sevip, neyi sevemeyeceğimi,
ve en önemlisi neyin HAK neyin HARAM olduğunu öğrenmeye geldim
bu yalan dünyaya ...