FECR-İ BAHAR
Sen
Sen hep yalnızlığa giderdin
Ben ise sana
Gül boynunu bükmüş
Bülbül öter, kederden yana
Hasret mevsimler ikliminde
Sevdalar çorak oldu
Rahmetle yağmıyor
Bir daha yağmıyor
Deli deli esmiyor rüzgar
Umut kaynağının kurudu pınarı
Ve hala gözlerin dolu
Akıyor yüreğime
Ciğerlerimde bir sızıntı var
Şurada kalbimin ta köşesinde
Duygular bir kıvılcım arar
Gönlümün etrafı tıpkı gözlerin gibi
Deli dolu, buğulu
Ara sıra içimi buğulu bir hüzün sarar
Deli gönül yakınır yine
Hüzünlü akşamların mateminde coşar
Sırra kadem basar dolu dizgin yüreğim
Hasretini yudumlar kana kana
Varlığın hülyalarımın hayalinde
Samyelinde esen rüzgar
Siluetin esrarengiz bir perde
Gözlerim öylesine hayaline takılır gider de
İşte yokluğun ayrı bir dert
Fecr-i baharda hüzündür bana

Söz:Halil KÜÇÜK
Seslendirme: Hüseyin ÖZTÜRK