içebakış
tam unutuyorum
unutulduğumu kabullenip, yeni bir savaş açıyorum yenilgilere pes demeyip, yine diziliyor rezillikler bir bir gözümün önü -ne sonra; eziklikler gümüş tepside ellerimde, ve o boşluk yine senden sonra bakışımın ardında kalan ... üff -lesen yıkılıyor kendimle sevişmiş -liğim, umutlu hayaller -im ... meğer bilmeden ben: doğarken vazgeçmiş -im (!) Deniz Menekşe |
hani böle bir çizginin tam ortasında kalırsın ya
ne sağa gidebilirsin ne sola .
ben bu şiiri okuduğumda onu hissettim.
eli kolu bağlanmışlığımı hatırladım genelde böle hissettikten sonra çizginin her iki yakasınada lanet olsun derim . saygılarla.