GÜLÜŞLERİNDEN SÜZ BENİ
Saatlerim sicim sicim süzüldü, bakışlarından gülüşlerine doğru
Aslında ömrüm süzüldü, ömürlük gülüşlerinden. Sonradan fark ettim, ve aklımı fikrimi yitirdim Nereye süzüldü diye sorma, aklım kalbimden sorumlu değildi Aklım gülüşlerinden süzüldü ve bir çocuk edasına büründü Çocukluğum gülüşlerinden süzüldü Yusuf BİTİM |