BULDUM SENİ
Deste deste kitabı yüklesen katırına,
yudum iç bitmez, ilim okyanus gibi. İnsanları hoş gördüm yaradan hatırına, Seni buldum ben bende dervişim Yunus gibi. Herkes nasibin alır toprağa ekilenden, Ay nura kavuşuyor uzakta yakılandan, Hece hece yol buldum hırkandan dökülenden, Seni buldum ben bende şiirin müsebbibi. Rehber bildim Yunus’u, insanlığın yolunda, Aklım medeniyetin ışıdığı halında, Hapsettim nefsi kalbe, şer bulunmaz kulunda, Seni buldum ben bende kâinatın sahibi. Aşk denen şifalı su, aktıkça azar azar, Beni benden alıyor gözlerindeki nazar. Coşari, gönlü söyler, sırrını kalem yazar, Beni buldum ben bende gönlümün sır kâtibi. İbrahim COŞAR |