DOLAŞIssız gecelerde sokakta dolaş, Gör yalnız, kimsesiz evsiz halini. Köprü altlarında batağa ulaş, Gör sahipsizlerin solmuş gülünü. Anası gelenin okşanır yüzü, Evladı nankörün kapıda gözü, Avrata hasretin kahırlı sözü, Gör boş yaşamışın eğik belini. Kızını okutmuş, oğlu da subay; Koğuşta köşeye atmışlar kobay, Emekli maaşı çalınmış bay bay, Gör zorla soluyan nefes yelini. Tezgâhta davetler yapılır gizli, Uyanlara hizmet görülür hızlı, Küçük çocuklar var oğlanlı kızlı, Gör yavru büyüten ana kolunu. Hepimiz özürlü oluruz yarın, Allah rızasına bir yara sarın, Yarı açık, yarı kapalı karın, Gör farklı giyilmiş insan çulunu. Ne oldum delisi olmayın sakın! Son belki bir nefes kadarcık yakın, Dursunî’de sona görerek bakın, Fazla kullanmayın dünya pulunu. Dursun Yeşil –2008 |