Hayatımda bazı gerçekler var,
Mesela, ilk olarak kaldırımlar,
Kaldırımlar, kaldırımlar var.
Teninin sıcaklığını unutturanlar,
Yalnızlığımın sokaklarından akanlar.
Bana sessizce fısıldayan
İhanetini yanaklarında unutturanlar.

Dün yine hatırladım yokluğunu.
Gözlerinin rengini, sacının buklesini
Senin her şeyini ama her şeyini,
Bir gülüşünü birde gözlerini,
O denizin üstünden akan saçların dalgasını.
Şimdi…
Her şeyimi aldın da elimden,
Bir gözlerin kaldı karşımda birde gülüşün.
Saçlarını sessizce izledim,
Sanki bir güvercinin yeniden uçuşu,
Sanki bir gülün yeniden kokusu.
Ama olamazdı, olamazdı işte.
Güvercin zaten uçar,
Gül zaten kokardı.

Artık bende ki bu uyanış ne kadar,
Ne kadar uzar gider bilemem.
Ama sensizliği çok iyi bilirim.
O zaman soğuk kaldırım taşına uzanırım…