YAKARIM ULAN...Şafak vaktinde kaldırın naaşımı Güneş vursun cansız bedenime Kefenim biçilsin beş kat ile Kazılsın mezarım sıradan bir kazma ile Okunsun fatihalar ardın sıra dua ile İşte gidiyorum yanılzılıklar diyarına Günahım, sevabım, hayrım, şerim ile Söyleyin anama göz yaşı dökmesin Ne düşmanım nede sevenlerim yas bağlamasın Çalsın davullar söylensin şarkılar Ölüm kurtuluştur bu can için Toprak olmak nefes almaktır yeniden Belki burada huzuru bulurum Günahlarım izin verirse Hayır ile şerim müsade ederse Hoş almadım bu dünyadan bir tat bir lezzet Geride kalanlara olmasın benden yana bir eziyet İster kazılı mezara sarın beni İster bilinmedik bir diyara salın beni İşte gidiyorum Yüreğimde sancılarım acılarım kederlerimle Hiç bir şey yakmıyor canımı Ne bu dünya ne öte dünya Ne cenneti bulurum nede cehennemi İkisinin arasında kalır sallanırım Belki belki üç evlattan alırım bir hayır duası Belki onların dualarıyla bulurum huzur mahşerde Yitirdim umutlarımın tümünü Yaşamak ve ölüm arasında sıkışıp kaldım Kalmak’mı gitmek’mi kolay onuda bilmiyorum Nefes ey nefes Seni aldığım müddet içinde Hangi gün cana oh dedirttin ki Hangi gün yaşamaya zemin verdin’ki Şükür dilimden düşmedi Aldığım nefese yediğim nimete Lakin olmadı’mı bazı şeyler olmuyor işte Kader’mi demeli yoksa başka bir şey’mi bilmiyorum Bildiğim tek şey artık nefes bana fazla gelmeye başladı Hüzün dökerim her gecenin karanlığından şafağına kadar El aman dilemedim Rabbim’den başkasına Duam ona, secdem ona, inancım ona, gelişim ondan Dönüşüm ona, amma cennet, amma cehennem Durdursam zamanı akan yıllarımı geri çeksem Tüm çirkef düşünceleri geriye sarsam Vicdansız düşünceleri alaşağı etsem Kötüyü iyilikle yıkasam Olmuyor işte anı ana hayatı nefese uyduramadım Yıkılır mihrabım üç evlat vuslatında Elim ayağım soğur dilim lal yüreğim keder yüklenir Vakit gitme demi lakin yaralarım kabuk bağlamadan Yaralarım kanarken Korkarım beyaz kefenim kana bulanır Kanlı kefenle toprak olmak Kanlı kefenle toprağın koynuna girmek Kefene toprağa ihanet İhanet ki beş etekli tarafından Benliğime yapılan şerefsizlik onursuzluk |
Özlem Demirkaya &*.*&