GÖLGEN BİLE BULUR BENİ
Sevgili kendine açtığın savaşı ,
Kazanan kim olacaktır sence ? O ateşe isteyerek yürüyen ayağına, Takmış işte insafsızca ellerin kelepçe... Sanırım ki o ateşe yine yürüyüşün Gözün kapalı olur zaman gelince... Bulmuştun sarayına sultanını , Var gücünlen ağırlamalıydın onu Sana karşı cephe almış bak kalbin Buyruğuna uymazsan Acılar sarar dört yanını ... Sen istersen kal olduğun yerde, Gölgen bile bulur beni uzak mesafelerde Hayalin senden insaflı Bir tas ayran verir En kızgın çölde içimin sana yandığı anda... Oysa sen uzun zaman öncesinden, Haykırışlarımın pençesinden kurtulman gereken İçten dilenen bir dilektin , Hep beklenendin anlayamazsın ! En gözde mendillerimin bağlandığı ağaçta, Çürümüş dökülmüştün kesilmişti umudum Sanki üzerinden bir asır geçmişti... Bilinmezdi ki hiç beklenilmeyen bir anda ! Yıldırım kanadından koparak Bu kalbe gelip yerleşecektin... Duyuyorum yaklaşıyor adımların , Bir gece tıklayacaksın kapımı Aklın bende kalpte heyecanınla geleceksen , Buyur gönül odama Köşen ayrılmıştır, ve ipektendir minderin.... Nuran KARACA 23:34 26.06.2015 |
Kutluyorum güzel şiiri, kalemi