***GÜCÜM YETMEDİ***

’’Önce’’
Köhne bir kalbim’leydim,^
Ben bana aittim.yoktun sen
İçi boştu belki, yüreğimin ama,
’’Mutluydum bir başıma

Hatta garip kimsesiz yalnızlığımla.!!!
İki kişiydik.
Çalan olmazdı kapımızı
Zaten açmazdık ki...

Yalnızdık belki.
Huysuzduk belki.
Ama huzurluyduk
Yalnızlığımıza şükr ederek.
Göz yaşlarımızın deldiği toprakları da kurutmuştuk
Belkide kapanmıştı yaralar..

Güneşimiz açmıştı artık
Hatta ısıtıyordu bizi
Yüzümüze şavkı’sı vuruyordu mutluluğun.
Alışmıştık bir kere..
En kötüsü de buydu zaten
Yalnızlıktı adımız.

’’Sonra ne oldu anlamadım...
Tam gülmeme ramak kalmıştı ki
Sonra evet sonra
Seni tanıdım
Kahretsin
En kötüsü de buydu belki.
Yine yarım’lara yazdın adımızı.

Aslın da,
D/okunaklıydı sevmelerim
Kevser sanıp içmiştim belki seni
Şifa niyetine.
Meğer zehirmiş adın.
İçmiştim bir kere sarmıştın heryanımı,
Felçtim yani.çaresizce.

H/ani bir nokta kadar nasılsın desen
Ben yine kanardım sana
Up uzun bir cizgi kadar iyi oluyordum yalanlarına bile bile.
Onuda esirgedin
Ç/aldın hatta gasp ettin gülüşlerimi
Cezan ağırdı kırılmalıydı, k/alemin en ağırından...

İnan ki yine,
’’GÜCÜM YETMEDİ, YETMEDİ’’..
--------------
26.06.2015... Ahmet KILIÇ.
www.ahmetkilic.com
uyeler.antoloji.com/ahmet-kilic-1
www.siirdemeti.net
www.edebiyatdefteri.com
www.siirdefterim.com