Ben seni sevdim
aklımdan çıkmayışını sevdim önce
sesinin kalbimi titreşini telefonumun her çalışında sen diye açmayı yanmayı yangınını sevdim ne aşklar geçti vakitsiz bir ılık ilkbahar akşamıydı sağanak yağmur uğradı yoluma rüzgarda sana savruldum sonra sesini sevdim sen anlatırken din(le)meyi tınını ya gülüşleri(m)in her günümü bayram edişi bana güvenmeni sevdim tam zamanıydı seni sevmenin kokunu okşuyordum birikmişlerimin yaşama sımsıkı sarılma sebebim dinmiş fırtınalarda ya demir attığım gözlerin sahibiydim ela/m derinliklerinin mutluluk gözyaşlarında da yüzmeyide sevdim sahiplenmeyi çığlıkları suskun bizde saklı yaşanmışlıklarla ne derinliklerde seninle olmak bir b/aşka sensin can/an varlığım kısaca ben seni sevdim Turgay Kurtuluş |