İÇİMDEKİ SONSUZ UKDE
Baba denince akla ne geliyor bilmemki,
O duyguyu tatmayan hissetmeyen bilmez ki. Ben kendimi bileli o günden gülememki, Hiç baba diyemeyen göremeyen bilmez ki. Yüreğimde bir ukde hep kaldı babasızım, Tam elli dört yıl oldu hala Ruhumda sızım. Kolum kanadım kırık o yok ya hep yalnızım, O yüzden hasret çekip özlemeyen bilmezki. Öksüzlük böyle birşey hem Anadan babadan, Bu garip kopmuş gitmiş er ayrılmış yuvadan. Ne bir merhamet görmüş ne bir sevgi atadan, Babasız ve atasız büyümeyen bilmezki. Kul TİRYAKİ ne yazsın acı anlatılmıyor, O acı başkasıyla ölçülüp tartılmıyor. Alıcısı yok bir dert kimseye satılmıyor, O sızıyı Hissedip yaşamayan bilmezki. 21 haziran 2015 |