sevdim seni be denksiz
Sevdim seni be denksiz
Senli umutlarım güldükce Gülüşüne hüsniyelenmişim Ufkumda kara göründükce Mesafelerin önemi yok Kalpler yakın oldukça Kilometreler anlamsız İnsan birbirini özledikçe Gözler kusur görmez Kalpler birbirini sevdikçe Nasıllık nicelik sormaz Gönlünde sevgi oldukca Eller can olur, canlarsa el Zaaflar kurban edilmedikçe Emmi dayı, baldız bacanak Kuyuda bırakır, ‘aziz olmadıkça’ Seven, sevilen darılır Suçlular; güçlü oldukca Karşılıksız sevenler yorulur Huy huyu, suy suyu sevmedikce Bende sevgi sende nefret Büyüdü, büyüdükçe Öksüz duygular yetimleşti Küfrün sevdalaştı; ’sevmiyorum’ dedikce Yarsuadım; Atalar derki; ‘Yörü ,yörü bre denksiz Sen olursan bensiz ,bende olurum seniz’ ’sevdim be denksiz’,’olmuyor işte’ dedikçe |