Sendin Gül Kokulu Muhammed
Hak cemalin nurunu taşıyan
Âlemlere rahmet olan Güneşler nuruyla sönen Cümle âlem peşinde dönen Zulümler seninle söndü Sendin Gül kokulu Muhammed Âlemlere Rahmet olarak geldin Gönüllere Rahmet sensin Nur Muhammed Nurunla âlemi kapladın Âlemde bir anda yetim kaldın Rahman seninleydi değildin yetim Âlem seninleydi Rahman seninleydi Nasıl derim yetim Ya Muhammed Sendin Gül kokulu Muhammed Âlemlere Rahmet olarak geldin Gönüllere Rahmet sensin Nur Muhammed Şirkin tağutun ocağı söndü Cümle gönüller sana döndü Ebu cehil gelişinle öldü Cümle müminler âlem seninle güldü Kur’an gelişinle gönüllere indi Sendin Gül kokulu Muhammed Âlemlere Rahmet olarak geldin Gönüllere Rahmet sensin Nur Muhammed Gelişinle âlem yeniden kurulurken Zalimler yanında bir bir savrulurken Şirk ocağı gelişinle bir bir sönerken Müminler Kâbe’nin etrafında dönerken Sen geldi tam âlemde ahlak biterken Sendin Gül kokulu Muhammed Âlemlere Rahmet olarak geldin Gönüllere Rahmet sensin Nur Muhammed Mehmet Aluç (Kul Mehmet) |