Ben Kimim
Ne enim boyumu tutar
Ne boyum kilomu tartar Yaşım eş değil başıma Beynim dar geldiğinde tasına Şaşarım telaşıma Girmeyin koluma Bir bakmışsınız; Esiyorum deli bir rüzgâr gibi aniden Takıp kanatlarıma şiirin ihanetini Düşerim peşine o zaman dilimdeki Sus ’un Ya da; Zehir Zıkkım Sevdaların Anason Kokusuna Hiçbir renk güzel değildi gözlerinden Göçerim, özlemlerin zirve yaptığı o anlara Önümde yol engelleri değil ki beni tutan Ömrümden ömür veremediğim, Sen Kocaman bir soru bıraktın gidişinle Kocaman mermer yeşili bir ünlem Tutun şimdi çaresiz yüreğimden Korkuyorum Girin koluma Kim bilir; Hangi kayan yıldıza takılmıştır yine kafam Hangi buluta yağmur sözüm vardır Kiralanmıştır iki gözüm İki gözümde iki damla yaş Yağarım kuraklara yavaş yavaş Girin koluma Bir bakmışsınız; Küreğindeyim bir sandalın İpek kadar naif sallanıyor gün Sallanıyor deniz ve bendeniz Bir ilhamın doğum sancısındayımdır Yırtılır yer gök dağ taş toprak deniz Bir bakmışsınız; Dümenindeyim bir dümenin Zehir uçlu bir olta atılırsa ıslık sesinde Kabarır yüreği denizin her çığlıkta Koluma girmeyiniz Kehribar gözlü bir ananın su kaçar kulaklarına Ölümün ayak izleri düşer tezgâhlara Önümde set gibi durmayın o zaman Zapt edemezsiniz Girmeyin koluma Bir bakmışsınız; Düşmüşümdür evrenin yollarına Oturur yüreğime taş gibi süt bakışı bir öksüzün Pıhtılaşırken kanı günahsız bir bebeğin kundağında Anlamsız bir savaşın yankısıdır içimdeki hüzün Karanlığıma korkular süzülürken Gitmeyin, korkuyorum Girin koluma Cesarete ödün değildir yalnızlık Gün ışıyana kadar kalın yanımda Kol kola Korkuyorum Girin koluma Ben kimim Kimim ben! Nurten Altınok |