Kimsesiz
Kimim kimsem yoktu benim,
Kimsem oldu gözlerin.. Gördüğüm günden beri , Hiç yalnız hissetmedim.. Ne karanlık yollardan geçtim Ne çıkmaz sokaklarda son buldu hayallerim Yine de gözlerinden, bir kez olsun geçmedim Sımsıkı tutunduğum dallar kırıldı Bazen gönlüme nişan alındı Güneşi unuttuğu oldu sevgilim Bu kadın gözlerini hiç unutmadı.. Girdiğim günahlara kaç gece tövbe ettim Bazen kendimden geçip uykuları terk ettim Gözyaşımla yaren yastık şahidim Cehennem ateşinden korkumdan öldüm Ama gözlerinden hiç vazgeçmedim Şu küf kokan dünyada Nefes almak bile paraylaydı ya.. Umut kalmamışken hiç yaşamaya, Bir kiraz mevsiminde sana çarptı nazarım Birden uçtu yüreğimdeki tüm güvercinler.. O gün fark ettim ki sensiz çok azım.. Gel ömrümün varı gel Gel kalbimin narı gel Merhamete ersin yüreğin.. Kimim kimsem yoktu benim Kimsem oldu gözlerin.. beyazmelek |