odam dağınık kalsın
bırak kapım açık
odam dağınık kalsın masamın üstünde gazete küpürleri camı kırık pencereden giren rüzgar çarpsın kapıları sakın perdeleri çekme güneş dolsun köhne evin her yanına arada bir sofra bezi silkele balkondan komşular haberdar olsun yaşadığımdan kimisi kızsın hatta belki içinden rahmet okusun. yoksa bu kapı hiç çalmıyacak,adım hiç anılmayacak. ekrem madenli 06.2015 |