Bir bir geçiyor günler
Aylar ellerimde ufalanıyor
Ömür bitiyor anlıyor musun? ’Kara Kız’ ömür
Bir sen bitmiyorsun...

Vazgeçiyorum kendimden tarumar hallerim
Umutlarımı deli rüzgarlara savuruyorum
Hayallerimi kapalı şişede denizlere atıyorum
Bir senden vazgeçemiyorum ’Kara Kız’ bir senden...

Usulca yavaşça her şey gidiyor benden
En sevdiklerim uğrunda öldüklerim
Arkadaşlarım en sıkı dostlarım
Bir sen gitmiyorsun benden ’Kara Kız’ bir sen...

Her şey unutuluyor zamanla
Yapılan iyilikler, kahreden kötülükler
Namerdin kanlı hançeri, zalimin zulmü
Bir seni unutamıyorum ’Kara kız’ bir seni...

Belki senden daha iyileri de çıkıyor karşıma
Bazen senden daha alãları kapımda bekliyor
Anladım ki kimse sen gibi değil!
Kimse yerini tutmuyor
Ve hiç kimse ’Bir Sen Kara Kız’ olamıyor...