Sonsuz Masal…Yüreğe çökmüş karlı dağların sisi Gözbebekleri sarmış kara sevdanın isi Aysız, yıldızsız geceler Gündüzlerde güneş külkedisi Zaman diliminde tüm saatler İnsafsızca vurdukça on ikiyi… Bildik sözlerle başlamıştı bu masal ‘’Bir varmış, bir yokmuş’’diyerek Ne üvey anne vardı Ne de kötü kız kardeşler Prens, Prens olmaya çabalarken Zalim bir kral olduğunu sakladı Elinde dolaştırdığı camdan ayakkabı Herkesin ayağına tıpatıp uyardı Zaten hiç anlamamıştı O güzelim at arabası kabağa dönüştü, İpek elbiseler bir anda paçavraya döndü de Camdan ayakkabı neden tuzla buz olup dağılmadı? Bir kandırmaca, bir hile vardı bu masalda Çocuk dinlerken büyüdü Gerçekler yüreğine okkalı şamarla indi Sonunu sabırsızlıkla beklerken Masal, daha yarısına gelmeden Hiç ummadığı anda bitti Sonu, sonsuzluğun bilinmezliğinde yitti… Camdan ayakkabı kırılmıştı Puslu gölgelerde İçinin can kırıklıklarıyla Öylece kalakalmıştı… Kan mı? Bir damla bile akmadı… 14.06.2015__________Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş |
masalda sevdayı simgeliyor belkide..
O umut, sevgili, aşk.
tebrikler gelinciğim,
gerçekçi bir yaklaşım olmuş şiirde masala,
sevgimle..