BOŞSUN İSTANBUL
Ulan İstanbul Ne Güneşin Aydınlattı Bizi
Nede Yağan Yağmurun Islattı Bedenimizi Sana Gelen Değişiyor İyi Değil Bu Gidişin Lakin Boşsun İstanbul Mert’i Muhtaç Edersin Namert’e Bilirim Seni Hele Birde Kara Örtü Çekilince Gök Yüzüne Hayran Kalıyor İnsan Tutuluyor Dili Unutuyor İşlediğin Cinayetleri Lakin Boşsun İstanbul Zifiri Geceyi Aydınlatır Meşhur Kırık Sokak Lambaların Her Semtinde Bir Olay Yine Kimi Bıraktın Çaresiz Kalabalık İçinde Yalnızlıksın Boş Gezen Bedenler Hariç Lakin Boşsun İstanbul Güzelsin Hoşsun Hayran Bırakırsın Hasmını Cazibene Işıl Işıl Parlarsın Sadece,Budur Senin Yalanın Pahalı Yaşamında Ucuz Olan Bir tek İnsanlarını Gördüm Lakin Boşsun İstanbul |