AYNA
AYNA
Hayal dünyasının gizeminde saklı heyecanlarım Baktığım aynada saklı bütün pervasız hayatım Ne çok beğendim ben bu kızı.. ne çok beğendim Yere göğe koyamadılar.. Sahte gülümsemelerde Al dediler al.. bak kendine hayat bunun içinde.. Küçük bir kızken ayna tutturmuşlar elime .. Saçlarımın kıvrımlarında yaşam dalgalanmış Ela gözlerimde bulutlanmış dudağımın kıvrımları Daha .. daha çocukken sırda mühürlenmiş hazlarım Zümrütü anka kuşu olup görmezden geldim depremleri Kaf dağlarında rüzgarlarla yarışıp saçlarımı savurdum Saçımın her bir telinde ilmek ilmek hayatı dokudum.. Depremler vurdu yüzüme kor alevlerde yandı yanağım Bir kapı açıldı binlerce ben beni kucakladı Ne çok ben vardı kristal aynamda gülen, ağlayan Saçlarımın her bir telinde okşadım Cananları Her bir kirpiğim ok oldu savurdu yok etti hüsranları.. Bakışlar flulaştı, donuklaştı anka kuşu soluksuz kaldı Soluksuz kaldı anka kuşu.. Aynadaki unutulmaz sırlarında.. Ve.. ve ayna kaldı bir köşede bir başına öylece kalakaldı.. Neler yaşadı kimse bilmedi depremlerde çatlamış sırlarında Kimse bilmedi aynadaki yaşanmış hazin isyanları.... Kimse duymadı sesini, hüsranını, umutsuz feryadında... Ve ..ve ayna yalnız çatladı.. Unutulmuşluğunda... Canan Melis Bayraktar |