GÖRDÜM SAKLANMA SOBEcan sıkıntısıdır hayat beynimde beş para etmez düşüncelerle yaşamak varlığından habersiz insanları gözünde büyüterek yüreğimizde taşıyıp ziyan olurken göz kırpmaların hızında geçerken zaman ellerimizden kaçırıyoruz geriye baktığımızda bizden kalan izler silinip gitmiş çünkü birileri için yaşarken yaşamayı unutuyoruz saklambaçlarda çocukken yokluğuna alıştığımız arzularımızdı ve kimse öğretmedi dur önüm arkam sağım solum sobe demeyi belki o zaman şimdi o gidenlerden öğrenirdik kalmaların gitmelerden daha mutlu ettiğini koymuşsa kafasına gider arkasına bakmadan bir veda bile etmeden yaşananlar bir hiçtir yüreğinde bulunmaz ne bir anı ne de bir iz bilmez ki yaşanmaz sevgisiz yıkmakla kalmaz yaşam hayallerini değildir farkında ipotek koyduğunun yarınlara umutlara ve tertemiz bir geleceğe kalma gizli yüreğimde çık artık saklandığın kuytudan çoktan ben de sobeledim hayat denilende ... Refik 04 . 06 . 2015 İstanbul |