kırık konak
çekmecesinde
dantelli hatıraların saklandığı karanlık bir lobiden geçiyorsun sen yine yağmurun yağdığı eski günlerde özlüyorsun tok adımları duvarlarda ahşap kokusu hatırlıyorsun sen bir yerlerden çatı arasına gizlenen limansız gemilerin mendireklerinde konaklardı martılar kucağında dalgasız kelimelerden uzak bir mevsimin kıştan kumsalı uzanıp yosun kokuyorsun yaylada serin bir rüzgar gibi. ve sen sadece sonbahardan döküyorsun yine gözlerini. 03.06.2015 |