Herkez daha azıyla yetinse
Açgözlülüğü yok etse
Gerek var mı sosyalizme?
Sosyalizmi değiştirsin bizi
Yoksa biz mi kendimizi? şeklinde bir şiir yazmıştım.Ve iki farklı tepki aldım.Birincisi olumlu yöndeydi.İnsan kendini değiştirebilirdi.İkinci tepki bambaşkaydı:İnsan nesnel şartlarından kurtulamaz ve nesnel şartların onu gelip dayattığı noktayı yaşar.Bundan kaçamaz.Nesnel şartlar müsaitse hırsız da olur katil de.Nesnel şartlar derken anlatılmak istenen neydi?Parasızlık,çaresizlik,kişinin sosyal ve kültürel yapısı.Onu sarmalayan herşey.Eğer bir erkek erkek egemen bir dünyada yaşıyorsa bu hareketlerine yansır,çok rahat eşini ve kızını döver gibi ,örneğin.Bura da tomlumsal kültür de bir nesnel şarttır.Ve kişi ondan bağımsız hareket edemez.
O zaman hepimiz bir esiriz.
Bu konu da bir şiir yazmak istedim.

Bakma bana
Bana bakma
İyiliğim rahatımdan ve paramdan
Saygı görüyorsan benden eğer
Ailemin sağladığı eğitimdendir bu
Ve yaşadığım toplumun iyiliğinden
Birşey sanma sakın
Öyle bir tanımam ki seni
Yoklukta gör beni
02.06.2015
Not:Şiirimin hikayesini okumanızı istiyorum sizden.